|
قبل از هر چی، اینو گوش کنین.
فرض کنین بنده خدایی خودش رو آماده کرده و می خواد یه هیأتی بره و یه توسلی پیدا کنه و یاد مصائب ابی عبدالله(ع) بیفته تا دلش جلایی بگیره. اما حضرت آقای مداح که از یه طرف ترس داره، اگه سبک جدیدی رو نکنه از بقیه رفقاش عقب بمونه و اقبال عمومی ازش کم بشه و از طرف دیگه هم چون از این هیأت در نیومده باید جای دیگه بخونه و ازش هم توقع دارن حتماً سبک جدیدی رو که تا حالا هیچ جا نخونده، رو کنه تا سی دیش بازار رو بترکونه؛ شروع می کنه به خوندن:
قسمت نمیشه انگار حَرمت رو ببینم --- برای آخرین بار برای تو بمیرم
.....
......
هیچکی مثل من تو رو دوست نداره --- اینو از تو چشام می تونی بخونی!!!!!!!
فکرش رو بکنین که چه حسی به آدم دست می ده؟!! هر چی اون بنده خدا و بقیه بخوان با این شعر خودشون رو به حضرت (ع) نزدیک ببینن، نمی شه. وقتی یادشون میاد که این شعر (نه فقط این سبک، بلکه دقیقاً همین شعر!!) لقلقه زبان یه بازیگر  طنز تلویزیون بوده که برا عشقش می خونده، به نظرتون یاد چی می افتن؟ یاد امام حسین(ع)؟!! یاد کربلا؟!! یاد شنبه(جواد رضویان)؟!! یاد هنگامه؟!! یا حمید عسگری(خواننده اولیه این ترانه)؟!!
واقعاً چی می خوایم از این طور عزاداریها بگیریم؟!! یعنی این عزاداریها به قول امام (ره) باعث زنده نگه داشتن این کشور و نظام شده؟!! یا اون تعابیری که مکرر تو احادیث و روایات برای عزاداریها اومده، شامل این برنامه ها می شه؟!! اصلاً مگه هر شوری قابل قبوله؟ و شوری که توش شعور نباشه ارزشی داره؟؟
به هر حال خدا کنه که همه مون تو کاری که باید برا این دستگاه انجام بدیم، بصیرت داشته باشیم و به هر قیمت و با هر راهی دنبال نتیجه نباشیم.
آخر الامر هم برا فصل الخطاب همه این حرفها، این کلام حضرت آقا (حفظه الله) رو گوش کنین.
پی نوشت:
دنیای جوانی هم یه پست با همین موضوع گذاشته که خوبه اون رو هم بخونین.
پیاده تا عرش هم یه مطلب با همین موضوع گذاشته. اونم خیلی خوبه حتما بخونین.
نثار گل نرگس(عج) صلوات
التماس دعای فراوووووون
|
