باز محرم شد و دلها شکست قفل دل حضرت زهراء (س) شکست
روزها و شبها گذشت و باز شب اول محرم دیگری رسید. باز هم دل هرکسی که حتی ذره ای ارادت به اهل بیت(ع) داشته باشد همچون حسینیه ها پر جوش و خروش است. محرمی دیگر هم رسید و حسین(ع) و یک کاروان که صدها و هزاران دل قافله همرهشان است.
اما نه....
نمی خواهم از کربلا بگویم.
امشب آخرین شب یک سال قمری دیگر است؛ یعنی یکسال دیگر هم از عمرمان گذشت.
شب آخر سال ، معمولاً هرکس به کارنامه سال گذشته اش می نگرد که چه کرده؟ سال پربرکتی داشته و یا همه اش ضرر و خسران؟
امشب برای هرکدام از ما می تواند چنین وضعیتی داشته باشد، یعنی مثل هر تاجر و کاسبی که آخر وقت و انتهای سال دخل وخرجش را دو دو تا، چهار تا می کند ما هم اعمالمان را بررسی کنیم که آیا سال پر برکتی داشته ایم و یا خدای ناکرده ......؟! آیا کفّه حسناتمان سنگینتر است و یا .....؟! از محرم گذشته تا بحال چه کرده ایم؟ رو به جلو رفتیم یا درجا زدیم؟! اعمالمان باعث خشنودی صاحبمان شده یا خدای ناکرده هر هفته و هر ماه دل نازنینش را به درد آوردیم؟ کاری توانستیم برای مهیا شدن فرجش بکنیم یا با دست واعمال خود، یکسال دیگر ظهورش را به عقب انداخته ایم؟ مین سال غیبت کبری هم آمد و هنوز جهان مهیای حضور نازنینش نشده! مگر نه اینکه ما هر لحظه برای ابی عبد ا.. (ع) " یا لیتنا کنا معک" می گوییم و کاش ...... کاش........ می کنیم که ای کاش بودم و یاورت می شدم. تا ندای «هل من ناصر ینصرنی» ات دیوانه مان نکند؛ پس چه شد؟! هنوز بعد از این همه سال نتوانستیم مهیای آمدن امام زمانمان (عج) شویم، چه ننگی بر من از این بالاتر؟!!
اما حرف آخر اینکه اگر به مناسبتهای ماههای قمری دقیق تر بنگریم، اینطور می شود برداشت کرد که خدواند نیز برای کمال ما اسباب و وسایلی را به ترتیب در این ماهها نهاده تا بدامانشان چنگ زنیم و خود را با بالا بکشیم. ابتدای سال با محرم و حسین(ع) آغاز می شود تا همه در کشتی نجات حسین(ع) سوار شوند و خود را از منجلاب دنیا بیرون کشند، بعد از محرم و صفر، دست به دامان شفیعه محشر شده و به ریشه های چادرش چنگ می زنیم، بعد هم رجب و شعبان برای پاکی و طهارت بیشتر آمده تا به مهمانی خاص خدا برویم و آنجا هم یدالله، اذن الله و عین الله – علی(ع)- را واسطه مان قرار دهیم و در شبهای قدرش آخرین مرحله و تکمیل این سیر یعنی زیارت خانه خدا و تشرف به بیت الله را بطلبیم، گویا اینکه بعد از این همه واسطه، ملاقات با خود باریتعالی نصیبمان شده که در آن صورت زهی به سعادتمان.
پس بیاییم در این شب عزیز برای هم دعا کنیم و صاحب سفینه النجاه را نزد خدا واسطه بگیریم که امسالمان بهتر از سالهای گذشته باشد و با اعمالمان بتوانیم جهان را مهیای فرج آن یار غائب از نظر(عج) کنیم.
انشاء ا..
